Obstacle running is een veelzijdige sport. Het gaat namelijk over het verleggen van je fysieke en mentale grenzen. Het afgelopen jaar heeft het mij voornamelijk op mentaal vlak veel opgeleverd. Obstacle running heeft mij heel wat dingen over mezelf geleerd. Ik deel mijn 8 inzichten met jullie.
Vertrouwen in jezelf
Iets meer dan een jaar geleden begonnen ik met trainen voor een kwalificatie voor het EK en WK obstacle course racing. Ik had toen nog weinig vertrouwen in mezelf. Dit moest ik echt opbouwen door middel van fysieke en mentale training. In het begin was mijn vertrouwen in mezelf klein. Om die reden viel ik vaak halverwege al uit een obstakel, want in mijn hoofd was ik al aan het opgeven. Maar dat vertrouwen groeide super snel. Met de juiste coaching en trainingen leerde ik dat niet mijn lichaam (kracht en conditie) het ‘probleem’ was. Ik remde mezelf af met beperkende gedachtes. Obstacle running heeft mij geleerd om op mezelf en mijn lichaam te vertrouwen.
Sterker dan je denkt
Tijdens een obstacle run word je regelmatig geconfronteerd met nieuwe obstakels. Dat maakt deze sport ook zo leuk, omdat je je nooit voor 100% kan voorbereiden. Het blijft een verrassing wat er op je pad komt. Er zijn regelmatig momenten geweest dat ik dacht dat iets onmogelijk was, omdat ik er niet specifiek voor getraind had, maar in de praktijk blijkt vaak dat je sterker bent dan je denkt.
The obstacle is the way
Toen ik net begon met obstacle running liep ik regelmatig om obstakels heen omdat deze te technisch voor mij waren. Toen ik begon met mijn training voor het EK en WK kon dit natuurlijk niet meer. Dus al snel veranderde mijn mindset in: the obstacle is the way. Ik ging de obstakels niet langer uit de weg, maar confronteerde ze. Ik ben ervan overtuigd dat dit mij ook een sterkere mind heeft gegeven in het ‘gewone’ leven. Uitdagingen zijn er op voor te gaan.
Angsten kun je overwinnen
Ik kan niet ontkennen dat ook ik regelmatig doodsangsten heb doorstaan tijdens een obstacle run. Hoogtes, troebel water, smalle buizen en noem het maar op. Ik heb (bijna al) mijn angsten de afgelopen jaren achter gelaten op een obstacle run parcours.
Visualiseren en positief denken
De eerste paar wedstrijden keek ik ontzettend op tegen de half pipe (storm the castle). Een jaar eerder ben ik tijdens het lopen van een Iron Viking hard gevallen op mijn gezicht. Dat zorgde voor een klein ‘trauma’tje’ ;-). Wanneer ik bij dit obstakel aan kwam, kreeg ik hartkloppingen en zag ik mezelf alweer keihard op m’n ‘plaat’ gaan. Ik maakte mezelf wijs dat het mij nooit zou lukken. Tot Yuri, mijn man, op mijn arm een fijne quote schreef: ‘breath, focus, go’. Ik haalde diep adem en legde mijn focus op het behalen van het obstakel. In mijn hoofd zag ik dit keer mezelf ophoog rennen, erop klimmen en juichen van blijdschap. En GO, daar ging ik. Je raad het al? Zonder moeite haalde ik het obstakel.
Plan B
Tijdens de skills trainingen was ik erg gefocust op mijn techniek (zoals deze mij werd voorgedaan door anderen of YouTube ;-)). Toch lukte het mij regelmatig niet om op ‘DE’ juiste manier een obstakel te halen. Maar ik ben er achter gekomen dat er zoveel manieren zijn om een obstakel te overwinnen tijdens een race. Als je jezelf toestaat om creatief te zijn, dan kun je een manier vinden die voor jou werkt. Dus geef niet op als één methode niet voor je werkt en voor iemand anders wel. Blijf zoeken naar een manier die voor jou werkt om een obstakel te overwinnen.
Start before you’re ready
Laat het proces zijn werk doen. Wil je graag beter worden in obstacle running (of wat dan ook ;-))? Ga starten voordat je er klaar voor bent. Er zijn genoeg momenten geweest dat ik eigenlijk nog niet ‘klaar’ was voor een race. Maar ik probeerde het gewoon. Soms was een obstakel te moeilijk en de andere keer pakte het wel goed uit. Maar dat was niet erg, want elke race was een moment waarop ik leerde en de droom (een EK/WK kwalificatie) kwam steeds dichterbij. Het was waarschijnlijk nooit gelukt, als ik niet was begonnen voor ik er klaar voor was.
Vergelijk jezelf niet met anderen
Misschien wel het lastige van alles is de concurrentie. Tijdens de eerste competities was ik zo onder de indruk van het deelnemersveld. Wat een stoere en sterke chicks. Ik voelde mezelf totaal niet thuis tussen deze atleten. De focus die ik had op anderen hielp mij niet verder, dus ik besloot om mezelf voor een wedstrijd even af te zonderen. Kort mediteren en ademen, zodat ik niet naar anderen kon kijken. Tijdens de run beef ik ook gefocust op mezelf. Ik heb geleerd dat dit de enige manier is om zelf te groeien!
Na het lezen van deze inzichten snap je waarschijnlijk wel waarom ik obstacle running zo’n mooie sport vind. Het gaat over het verleggen van je grenzen en het mentaal sterker worden. Om die reden gebruik ik obstacle running vaak als metafoor voor het leven. Het leven zit ook vol obstakels (uitdagingen). Je hebt 2 keuzes: je loopt er omheen of je gaat ze aan. Het tweede brengt mij persoonlijk altijd verder.
